ΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

Πιάνετε τον εαυτό σας να στριφογυρνάει στο κρεβάτι τη νύχτα και το μόνο πράγμα που σας βοηθάει είναι να σκεπαστείτε για να σας πάρει ο ύπνος;

Δεν είστε μόνοι που ο ύπνος τους εξαρτάται από αυτό! Τα σκεπάσματα φαίνεται ότι έχουν την… μαγική ιδιότητα να μας βοηθούν να κοιμόμαστε πιο γρήγορα. Ακόμα και όταν κάνει ζέστη, οι περισσότεροι χρειάζονται έστω ένα σεντόνι για να αποκοιμηθούν.

Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους είμαστε “προγραμματισμένοι να κοιμόμαστε καλύτερα και πιο γρήγορα με κάποιο σκέπασμα.

Το σκέπασμα ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματός μας

Είμαστε θερμόαιμα πλάσματα, πράγμα που σημαίνει ότι το σώμα μας ρυθμίζει την εσωτερική του θερμοκρασία και αυτό μας βοηθά να παραμείνουμε ζεστοί. Ωστόσο, όταν είμαστε σε βαθύ ύπνο, αυτός ο έλεγχος εξασθενεί. Τότε είναι που… ζητάμε βοήθεια από τα πράγματα γύρω μας, δηλαδή από κάποιο σκέπασμα. Αυτό βοηθάει το σώμα μας να προσαρμόσει και να διατηρήσει τη θερμοκρασία του.

Τα σκεπάσματα αποτελούν ουσιαστικό μέρος της ρουτίνας μας στον ύπνο

Είμαστε επίσης “πλάσματα της συνήθειας” και αυτό έχει τεράστιο αντίκτυπο στο γιατί χρειαζόμαστε τα σκεπάσματα ακόμα και όταν κάνει ζέστη. Ακόμα κι αν δεν πρόκειται για αίσθημα ασφάλειας, έχουμε μάθει να σκεπαζόμαστε στον ύπνο όλη μας τη ζωή και είναι χαραγμένο στη ρουτίνα μας από μικρή ηλικία. Έτσι, όταν πηγαίνουμε για ύπνο και σκεπαζόμαστε, το σώμα μας λαμβάνει το σήμα ότι είναι ώρα να κοιμηθούμε.

Τα σκεπάσματα μειώνουν το άγχος

Η σεροτονίνη είναι μια από τις χημικές ουσίες που μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο να είμαστε χαρούμενοι και ήρεμοι. Όταν είμαστε αγχωμένοι και ανήσυχοι, είναι δύσκολο να κοιμηθούμε. Ωστόσο, μόλις σκεπαστούμε, η ποσότητα αυτής της χημικής ουσίας αυξάνεται και αυτά τα συναισθήματα αρχίζουν να εξαφανίζονται.

Αισθανόμαστε προστατευμένοι και ασφαλείς

Τα σκεπάσματα ενεργοποιούν μια αίσθηση ασφάλειας γιατί ο πιο κοινός φόβος που είχαμε όταν ήμασταν παιδιά ήταν ο φόβος για το σκοτάδι. Έτσι, όταν άρχισε αυτό το συναίσθημα, σκεπαζόμασταν εντελώς. Ήταν η… μαγική μας απόδραση που καταπολεμούσε κάθε φόβο και μας έκανε να νιώθουμε προστατευμένοι. Αυτό το αίσθημα ασφάλειας μας ακολουθεί σε όλη μας τη ζωή, όταν είμαστε κάτω από τα σκεπάσματά μας.

Πηγή: https://brightside.me

 

ΕΙΔΙΣΜΟΣ Ή ΣΠΙΣΙΣΜΟΣ

 

 

 

                                                 

 

 

Τα τελευταία χρόνια, κατακλυζόμαστε, ανάμεσα σε όλα τα άλλα και από εκατοντάδες (ή πιο σωστά χιλιάδες…) καινούργιες λέξεις. Η παντοδυναμία του διαδικτύου, έχει αναγάγει το συγκεκριμένο μέσο, μεταξύ άλλων και σε ρυθμιστή της γλώσσας.

Έτσι, αίφνης, ειδικά  τον τελευταίο καιρό, μπήκαν στο λεξιλόγιό μας λέξεις όπως : ειδισμός, σπισισμός, (αντι)σπισιστές κλπ. Δεν υπάρχουν, τουλάχιστον ως τώρα, σε κανένα ελληνικό λεξικό. Ανατρέχουμε έτσι στο κορυφαίο (αγγλo)αμερικάνικο λεξικό, το «Merriam-Webster’s Collegiate Dictionary» (11η έκδοση , 2003) στην οποία διαβάζουμε τα εξής : 

Η λέξη speciesism, που αποδίδεται στα ελληνικά ως «σπισισμός» ή «ειδισμός» χρονολογείται από το 1973, είναι δηλαδή, σχετικά πρόσφατη. Διαβάζουμε : 

Speciesism: 1. Prejudice or discrimination based on species ; esp: discrimination against animals.

2. the assumption of human superiority on which speciesism is based .

Θα κάνουμε μια ελεύθερη μετάφραση , καθώς οι όροι που χρησιμοποιούνται στους ορισμούς αυτούς , είναι μάλλον αμφίσημοι.

1, Προκατάληψη ή διάκριση (μεροληψία) η οποία στηρίζεται στα είδη (species). Ιδιαίτερα , η διάκριση απέναντι (ενάντια) στα ζώα. 

2. Η προϋπόθεση, η αποδοχή της ανθρώπινης ανωτερότητας(υπεροχής) στην οποία στηρίζεται ο σπισισμός.
Ουσιαστικά δηλαδή, ο σπισισμός πρεσβεύει την  εκχώρηση διαφορετικών αξιών , δικαιωμάτων ή προσοχής σε άτομα, αποκλειστικά και μόνο με βάση την ιδιότητα του είδους τους.

Η λέξη πρωτοχρησιμοποιήθηκε επίσημα το 1973, από τον Βρετανό ψυχολόγο  Richard D. Ryder , μέλος μιας ομάδας διανοούμενων στην Οξφόρδη. Είχαν προηγηθεί δυο αναφορές από τον ίδιο , σε ένα φυλλάδιο, το 1970  και στο δοκίμιο «Experiment on Animals» («Πειράματα στα Ζώα»), το 1971.

                                             


Πιστεύεται όμως, ότι τη λέξη  speciesism , την είχε χρησιμοποιήσει και ο Δαρβίνος.

Ο  Ryder, στο φυλλάδιο ισχυρίστηκε ότι ο Δαρβίνος και οι επιστήμονες , συμφώνησαν, ότι δεν υπάρχει «μαγική» (magical)  , ουσιώδης διαφορά μεταξύ ανθρώπων και άλλων ζώων από βιολογική άποψη, συνεπώς δεν θα πρέπει να κάνουμε μια σχεδόν πλήρη διάκριση, ηθικά. Ο όρος διαδόθηκε και καθιερώθηκε μετά το  1975, από τον Αυστραλό φιλόσοφο  Peter  Singer , στο βιβλίο του «Animal Liberation» («Η Απελευθέρωση των Ζώων»). 

                                                             

Ο Singer γνώριζε τον Ryder , από την εποχή που ήταν φοιτητής φιλοσοφίας στην Οξφόρδη. Στο βιβλίο του , προχώρησε πολύ περισσότερο, παρομοιάζοντας τους «σπισιστές» με τους ρατσιστές και τους σεξιστές. Έγραφε συγκεκριμένα, ότι όπως οι ρατσιστές παραβιάζουν την αρχή της ισότητας , δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στα συμφέροντα των μελών της φυλής τους, ιδιαίτερα όταν αυτά συγκρούονται με τα συμφέροντα άλλων φυλών και οι σεξιστές παραβιάζουν την αρχή της ισότητας ευνοώντας τα συμφέροντα του δικού τους φύλου, έτσι  και οι σπισιστές επιτρέπουν στα συμφέροντα των δικών τους ειδών να υπερισχύσουν των μεγαλύτερων συμφερόντων μελών άλλων ειδών. «Το μοτίβο είναι πανομοιότυπο σε κάθε περίπτωση» έγραφε χαρακτηριστικά.

Δέκα χρόνια αργότερα, o Peter Singer, επανήλθε , με το κείμενο «Το Κίνημα της Απελευθέρωσης των Ζώων, η Φιλοσοφία, τα Επιτεύγματα και το Μέλλον», όπου έκανε μια αποτίμηση του αντίκτυπου που είχε το έργο του. Εκεί , σημείωνε ότι το κίνημα αυτό, είχε αρχίσει να αποδίδει καρπούς και συνέβαλε σημαντικά στη βελτίωση των συνθηκών στις οποίες διαβιούν εκατομμύρια «μη ανθρώπινα ζώα».

Να σημειώσουμε ότι οι «θεωρητικοί» της άποψης για ισότητα μεταξύ όλων των ειδών, επικεντρώνονται βασικά σε ζώα που τεμαχίζονται για χάρη της εκπαίδευσης, τυφλώνονται για χάρη της ομορφιάς, περνούν όλη τους τη ζωή σ’ ένα κελί για να γίνουν γευστικά εδέσματα, πεθαίνουν από υπερβολικές δόσεις ναρκωτικών για χάρη της οικολογίας ή λιμοκτονούν προκειμένου να μάθουν ένα ανόητο ακροβατικό που θα εντυπωσιάσει τους θεατές ενός τσίρκου. (Από την εισαγωγή του Σταύρου Καραγεωργάκη, στο βιβλίο «ΖΩΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ»).

Στην ίδια εισαγωγή, σημειώνεται ότι όπως δε μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού μιας χώρας λαμβάνοντας υπόψη μας μόνο τους βιομήχανους , τους τραπεζίτες, τους μεγαλογιατρούς, τους βουλευτές και τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων, έτσι δε μπορούμε να αποτιμήσουμε το βαθμό ευζωίας των μη ανθρώπινων όντων λαμβάνοντας υπόψη μόνο οικόσιτους σκύλους και γάτες.

 

Οι αντισπισιστές

Όπως όλα τα κινήματα, έτσι και αυτό της «απελευθέρωσης των ζώων»,  εκτός από τους θεωρητικούς του, έχει και τους ανθρώπους της δράσης, τους ακτιβιστές.

 

Επηρεασμένοι από τα βιβλία του Peter  Singer  , του Steven  Best  και του  Tom  Regan, κάποιοι προχώρησαν σε δράσεις , οι οποίες όμως είχαν μερικές φορές, άσχημη κατάληξη γι’  αυτούς.

Στο κείμενό του «Το Κίνημα της Απελευθέρωσης των Ζώων, η Φιλοσοφία, τα Επιτεύγματα και το Μέλλον», ο  Peter  Singer προβληματίζεται για τη βιαιότητα πολλών απ’ αυτές τις ενέργειες και καλεί ομάδες οι οποίες χρησιμοποιούν βία να την εγκαταλείψουν, τόσο για λόγους αποτελεσματικότητας , όσο και για λόγους ηθικής, Κάποιοι φυλακισμένοι ακτιβιστές του «Μετώπου για την Απελευθέρωση των Ζώων» ( «Animal Liberation Front»), αποδοκίμασαν τη στάση του Singer .

Αντίθετα άλλοι, κατηγορούν τους  Singer,  Best και  Regan, ότι παρέχουν το ιδεολογικό οπλοστάσιο σε βίαιες ακτιβιστικές οργανώσεις . Σχετικό είναι το βιβλίο του Donald  R.  Liddic  «Eco-Terrorism-Radical Environmental and Animal Liberation Movements», (2006).
(«Οικοτρομοκρατία: Ριζοσπαστική Περιβαλλοντική  και Κινήματα για την Απελευθέρωση των Ζώων»).

Ένας ακόμα θεωρητικός του κινήματος αυτού, σε ευρύτερα πλαίσια όμως, ο Murray Bookchin  (1921-2007), υποστήριξε ότι τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι στην πραγματικότητα πολιτικά προβλήματα κα επομένως οι λύσεις τους πρέπει να είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών. Οι απόψεις του Bookchin, κινούνται στο χώρο του αναρχισμού, κατά πολλούς. Όσο για την «οικοτρομοκρατία»; Είναι νεολογισμός, καθώς εμφανίζεται το 1990 σαν όρος και είναι «ακραία κίνηση του οικολογικού ακτιβισμού που υποστηρίζει την ανάγκη πράξεων βίας ή σαμποτάζ για την προστασία του περιβάλλοντος». 

Η λέξη προέρχεται από το αγγλ. Ecoterrorism. («ΧΡΗΣΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, έκδ. ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ, 2014,  είναι το μοναδικό ελληνικό λεξικό που περιέχει αυτή τη λέξη…).


                                                              

Η δράση των αντισπισιστών

Το έναυσμα για να ασχοληθούμε εκτενώς με αυτό το θέμα, μας δόθηκε πριν μερικούς μήνες (Οκτώβριος-Νοέμβριος 2017), όταν «αντισπισιστές»,  επιτέθηκαν σε κρεοπωλείο των Εξαρχείων  με σφυριά, σε πετ-σοπ στο Πέραμα και το Κερατσίνι, σε κατάστημα με γούνες στη Πάτρα κλπ. Μάλιστα, στα τέλη Οκτωβρίου , όπως διαβάσαμε και στο  protothema.gr , είχαν απειλήσει  με ανάρτηση τους σε σάιτ του αντιεξουσιαστικού χώρου ότι  θα προχωρήσουν σε πυρπόληση κρεοπωλείων και πετ-σοπ.

                                                       

Και μόλις χθες, είχαμε την επίθεση εναντίον κρεοπωλείων στην Αθήνα.
Ο Peter   Singer , στο κείμενό του που αναφέραμε παραπάνω για την απελευθέρωση των ζώων γράφει μεταξύ άλλων : «Οι παραδοσιακές φιλοζωικές οργανώσεις εστιάζουν στην προσπάθεια για εξάλειψη της κακομεταχείρισης εκείνων των ειδών με τα οποία είμαστε πολύ κοντά. Σκύλοι , γάτες και άλογα είναι πολύ ψηλά στη λίστα τους , αφού αυτά είναι τα ζώα που έχουν για κατοικίδια ή συντροφιά». 

Στο κεφάλαιο «Τα ζώα ως τροφή» γράφει: «Προκειμένου  να έχουμε κρέας στο τραπέζι μας σε μια προσιτή τιμή, η κοινωνία μας ανέχεται μεθόδους παραγωγής κρέατος που περιορίζουν τα ζώα- αυτά τα όντα που αισθάνονται- σε άβολες συνθήκες συνωστισμού σε όλη τους τη ζωή. Μεταχειριζόμαστε τα ζώα σαν μηχανές που μετατρέπουν τη ζωοτροφή σε σάρκα και οποιαδήποτε καινοτομία που έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της «αναλογίας μετατροπής» θεωρείται κατάλληλη να υιοθετηθεί.

Οι πρώτες εκδηλώσεις του αντισπισιστικού κινήματος στο εξωτερικό , χρονολογούνται από το 1976  στις Η.Π.Α. Στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας , γινόταν πειράματα που περιλάμβαναν τον ακρωτηριασμό γατών, για να διερευνηθεί το αποτέλεσμα της ενέργειας αυτής στη σεξουαλική τους συμπεριφορά!

Ακτιβιστές του κινήματος ξεκίνησαν πικετοφορία έξω από το Μουσείο, να γράφουν γράμματα και να ζητούν την υποστήριξη του κόσμου. Τον Δεκέμβριο του 1977, κι ενώ οι διαμαρτυρίες συνεχίζονταν , το Μουσείο ανακοίνωσε τον τερματισμό των πειραμάτων. Πρακτικά, σώθηκαν  60 γάτες, αλλά η νίκη αυτή του αντισπισιστικού κινήματος, είχε σαν αποτέλεσμα τη συνέχιση και διεύρυνση της δράσης του. Λίγο αργότερα, ο δρ  Edward  Τaub , αποκαλύφθηκε ότι κακομεταχειριζόταν τις μαϊμούδες που χρησιμοποιούσε στα πειράματά του. Καταδικάστηκε για κακομεταχείριση και έτσι υπήρξε ο πρώτος Αμερικανός επιστήμονας που καταδικάστηκε γι’ αυτό το αδίκημα.

Το 1984-1985,  μέλη του «Animal Liberation Front», παραβίασαν ένα ερευνητικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια στη Φιλαδέλφεια . Σ’ αυτό , ο δρ Thomas Gennarelli,  έκανε μελέτες για κρανιακά τραύματα χρησιμοποιώντας μπαμπουίνους( στους οποίους προκαλούσε κρανιακά τραύματα).

Οι ακτιβιστές, αφαίρεσαν μόνο κάποιες βιντεοκασέτες από το εργαστήριο, οι οποίες και προβλήθηκαν στην αμερικανική τηλεόραση προκαλώντας τεράστιες αντιδράσεις. Όσοι συμμετείχαν στα πειράματα, κακομεταχειρίζονταν τους μπαμπουΐνους, τους αποκαλούσαν «κορόιδα» (!) και αστειεύονταν μαζί τους. Μετά από λίγο καιρό, η χρηματοδότηση του συγκεκριμένου προγράμματος, διακόπηκε.

Το 1982, στη Μ. Βρετανία, μια ομάδα που αυτοαποκαλούνταν «Animal Rights Militia» («Πολιτοφυλακή για τα Δικαιώματα των Ζώων»), έστειλε γράμματα-βόμβες στη Μάργκαρετ Θάτσερ. Αυτή ήταν και η μοναδική ενέργεια της συγκεκριμένης οργάνωσης. Αντίθετα, διαρκή δράση έχουν να επιδείξουν δύο αντικυνηγετικές ομάδες. Η «Hunt Saboteurs Association» («Ένωση Σαμποτέρ Κυνηγιού») και το παρακλάδι της «Hunt Retribution Squad» («Ομάδα για την Τιμωρία του Κυνηγιού»).

Να σημειώσουμε ότι η πρώτη γνωστή καταδίκη για κακομεταχείριση ζώων έγινε στη Μεγάλη Βρετανία και αφορούσε τον Bill Burns, o οποίος ξυλοφόρτωσε τον γάιδαρό του. Την πρωτοβουλία για να οδηγηθεί στο δικαστήριο ο Burns, είχε ο Richard Martin, βουλευτής του Galway, από τους πρωτοπόρους των αγώνων ενάντια στη σκληρότητα στα ζώα. Η δίκη έγινε το 1822 και ο Martin έφερε τον γάιδαρο στο δικαστήριο!

Το 1838, ο Richard Mathews, αποτύπωσε εξαιρετικά σ’ ένα πίνακα το γεγονός αυτό.
Να μην ξεχνάμε βέβαια τις περιβόητες και φαιδρές δίκες των… αρουραίων και άλλων ζώων στον Μεσαίωνα και αργότερα, οι οποίες βέβαια κινούνταν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που αναφέραμε.

Οι αντίθετες απόψεις

Βέβαια, υπάρχουν και οι οπαδοί του σπισισμού, οι οποίοι προβάλλουν το επιχείρημα ότι ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να εκμεταλλευτεί άλλα είδη.

Ένας από αυτούς, είναι ο φιλόσοφος Carl Cohen, ο οποίος ταυτόχρονα, καταδικάζει τον ρατσισμό και τον σεξισμό. Την ίδια άποψη έχει και η φεμινίστρια Nel Noddings, η οποία θεωρεί απλοϊκά τα επιχειρήματα του Singer, καθώς σ’ αυτά δεν λαμβάνεται υπόψη το πλαίσιο της προτίμησης των ειδών, ενώ αντίθετα ο σεξισμός και ο ρατσισμός έλαβαν υπόψη το πλαίσιο της διάκρισης κατά των ανθρώπων.


Η Ρωσοαμερικανίδα φιλόσοφος και συγγραφέας Ayn Rand (1905-1982), υποστήριξε ότι «οι άνθρωποι είναι το μοναδικό είδος που δικαιούται δικαιώματα».

                                                  

Τέλος, ο Βρετανός φιλόσοφος Roger Scruton, θεωρεί την εμφάνιση του κινήματος των αντισπισιστών, ως «την πιο περίεργη πολιτισμική μετατόπιση μέσα στην φιλελεύθερη κοσμοθεωρία». Ισχυρίζεται ότι, αν τα ζώα έχουν δικαιώματα, έχουν και καθήκοντα, τα οποία τα ζώα τα παραβιάζουν συνεχώς και ειδικά τα αρπακτικά ζώα (λύκοι, αλεπούδες, «φάλαινες δολοφόνοι» κλπ), θα έπρεπε να είναι «μονίμως κλειδωμένα», όπως γράφει χαρακτηριστικά («should be permanently locked up»).

Τα ηθικά διλήμματα των αντισπισιστών

Οι αντισπισιστές στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι vegans, αυστηρά χορτοφάγοι δηλαδή. Βέβαια, οι βίγκαν δεν ταυτίζονται απόλυτα με τους θιασώτες του κινήματος της απελευθέρωσης των ζώων.

Στο κείμενό του για την απελευθέρωση των ζώων, ο Peter Singer, όπως αναφέραμε, δείχνει έντονα προβληματισμένος από τη δράση των ακτιβιστών του αντισπισιστικού κινήματος.
Ενώ δεν θεωρεί τις παράνομες πράξεις ηθικά λανθασμένες σε κάθε περίπτωση, καταλήγει στην άποψη ότι όταν οι δημοκρατικές διαδικασίες δεν λειτουργούν ορθά, η πλειοψηφία αντιτίθεται σε πολλές μορφές πειραματισμού και η (κάθε) κυβέρνηση δεν παίρνει τα μέτρα που πρέπει, τότε η παράνομη δράση αποτελεί τον μοναδικό τρόπο για τη βοήθεια των ζώων και την απόκτηση αποδείξεων για το τι συμβαίνει.

Ο Singer, δεν ανησυχεί από το ίδιο το γεγονός της παράβασης του νόμου, αλλά από την προοπτική μιας βίαιης αντιπαράθεσης, που μπορεί να οδηγήσει σε ένα κλίμα πόλωσης και τελικά τα θύματα, να είναι τα ίδια τα ζώα.

Στη συνέχεια ο P. Singer, γράφει:

«Το κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων οφείλει να κάνει ό,τι μπορεί ώστε να αποφύγει το φαύλο κύκλο της βίας. Οι ακτιβιστές του κινήματος πρέπει να τεθούν αμετάκλητα εναντίον της χρήσης βίας, ακόμα και όταν οι αντίπαλοί τους χρησιμοποιούν βία απέναντί τους…Όλο το κίνημα απελευθέρωσης των ζώων βασίζεται στη δύναμη της ηθικής του ευαισθησίας. Δεν πρέπει να εγκαταλείψει το υψηλό ηθικό ιδεώδες».

Κλείνοντας, ο Peter Singer, καθηγητής στην έδρα της βιοηθικής του Πανεπιστημίου του Prinston των Η.Π.Α., προτρέπει τους ακτιβιστές να μιμηθούν τον Γκάντι και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

«Με τεράστιο θάρρος και αποφασιστικότητα, επέμειναν στο επιχείρημα της μη βίας παρά τις προκλήσεις, και συχνά τις βίαιες επιθέσεις των αντιπάλων τους. Στο τέλος πέτυχαν επειδή το δίκαιο του αγώνα τους δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί και η συμπεριφορά τους άγγιξε τις συνειδήσεις ακόμα και αυτών που είχαν εναντιωθεί».

 

ΠΗΓΗ:  www.protothema.gr

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΓΓΙΓΜΑΤΟΣ

 

Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου πολλοί άνθρωποι θα δείξουν την αγάπη τους στο έτερό τους ήμισυ με κάρτες, σοκολάτες και δώρα, όμως, όπως υπενθυμίζουν οι επιστήμονες υπάρχει και άλλος τρόπος να δείξει κανείς τη στοργή του σε όποιον αγαπά, ερωτικά, φιλικά, κοινωνικά: Με ένα χάδι. 

Οι έρευνες δείχνουν πως το κοινωνικό άγγιγμα είναι ουσιώδες στην ψυχική υγεία τού ανθρώπου, συμβάλλοντας στη μείωση τού άγχους και του πόνου, αλλά και τη δημιουργία ισχυρών δεσμών. 

Η κοινωνική απομόνωση που επέφεραν τα lockdown λόγω της πανδημίας κορωνοϊού προκάλεσαν σε πολλούς ανθρώπους το λεγόμενο «skin hunger», τη βιολογική ανάγκη για ανθρώπινο άγγιγμα, στο πλαίσιο των ευρύτερων προβλημάτων ψυχικής υγείας.

Έρευνα τού 2021 σε δείγμα 1.500 συμμετεχόντων, κατέδειξε πως η στέρηση του οικείου αγγίγματος, από τη στενή οικογένεια και τους συντρόφους, συνδεόταν με έντονο αίσθημα άγχους και μοναξιάς. Από την άλλη, η έλλειψη 
αγγιγμάτων από φίλους, γνωστούς, συναδέλφους δεν είχε τις ίδιες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία. 

Πώς μπορούμε να αισθανθούμε το κοινωνικό άγγιγμα 

Το κοινωνικό άγγιγμα θεωρείται τόσο σημαντικό για τη ψυχοσωματική κατάστασή μας, ώστε διαθέτουμε συγκεκριμένα κύτταρα στο δέρμα μας για να το αναγνωρίζουν. 

Δεν έχει τις ίδιες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία η έλλειψη αγγίγματος από στενό αγαπημένο πρόσωπο σε σχέση με το άγγιγμα ενός συναδέλφου ή γνωστού – Πηγή: Unsplash

Όπως λένε οι επιστήμονες, το δέρμα μας μάς δίνει τη δυνατότητα να διακρίνουμε τη φύση τού κάθε αγγίγματος, μέσω της διακριτικής αφής που μας επιτρέπει να νιώθουμε την πίεση, την υφή και τη δόνηση των αντικειμένων. Επιπλέον, το δέρμα μας διαθέτει αισθητήρες, γνωστούς ως C απτικές ίνες ( C-tactile fibers) που είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι στο κοινωνικό άγγιγμα από ανθρώπους και στο στοργικό χάδι ενός αγαπημένου. 

Σε γενικές γραμμές, η επιστήμη αναγνωρίζει το άγγιγμα οικειότητας μεταξύ αγαπημένων ως σημαντικό παράγοντα συναισθηματικής ισορροπίας, ενώ το άγγιγμα μεταξύ ανθρώπων του κοινωνικού/επαγγελματικού περίγυρου βασικό στη διαχείριση τού άγχους. 

Μάλιστα, όλα τα θηλαστικά που έχουν μελετηθεί έως σήμερα, διαθέτουν τη C απτική ίνα, κάτι που υποδεικνύει πως τα αισθητηριακά αυτά κύτταρα -κι ως εκ τούτου η ικανότητα αναγνώρισης του κοινωνικού αγγίγματος- διατηρούνται στην εξελικτική διαδικασία των ειδών, σύμφωνα με τον Ισμαήλ Αμπντούς-Σαμπούρ, βιολογικό επιστήμονα στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, με εξειδίκευση στην έρευνα για το άγγιγμα. 

Τα οφέλη του κοινωνικού αγγίγματος 

Το κοινωνικό άγγιγμα προκαλεί την απελευθέρωση της ωκυτοκίνης, αποκαλούμενης και «ορμόνης της αγάπης» που πιστεύεται πως μειώνει το άγχος και τον πόνο. 

Η έρευνα της Μαριάνα φον Μορ, ερευνήτριας στο Royal Holloway University του Λονδίνου με εξειδίκευση στην κοινωνική αντίληψη, έδειξε πως οι εραστές ένιωθαν λιγότερο πόνο όταν ο σύντροφός τους τούς χάιδευε αργά και στοργικά, σε σύγκριση με ένα γρηγορότερο άγγιγμα. Άλλες μελέτες έχουν διαπιστώσει πως το χάδι ενισχύει την οικειότητα μεταξύ των ζευγαριών. 

Το «πείραμα»

Σε μια έρευνα, 84 ενήλικες γυναίκες συμμετείχαν σε ένα πείραμα, ενδεικτικό της δύναμης του χαδιού σε περιπτώσεις κοινωνικού αποκλεισμού. Κάθε συμμετέχουσα έπαιζε Cyberball με άλλους δύο παίκτες οι οποίοι, εν αγνοία των γυναικών, ήταν bots και σταδιακά σταματούσαν να τους πετούν την εικονική μπάλα. 

Όταν συνέβαινε αυτό, προκαλούσε στις συμμετέχουσες έναν αίσθημα κοινωνικού αποκλεισμού που μάλιστα οδήγησε «μία από αυτές να σπάσει τον υπολογιστή» εξηγεί η φον Μπορ. 

Ωστόσο, όταν αργότερα αυτοί που οργάνωσαν το πείραμα παρηγόρησαν με ένα στοργικό χάδι τις μισές από τις συμμετέχουσες, το αίσθημα κοινωνικού αποκλεισμού που ένιωθαν, μετριάστηκε. Το γρήγορο άγγιγμα που δέχτηκαν οι υπόλοιπες μισές -που ακριβώς λόγω της φύσης του δεν ενεργοποίησε τις C-απτικές ίνες- δεν τους προκάλεσε την ίδια ανακούφιση. 

Όπως λέει η φον Μορ, αυτό το άγγιγμα ομοιάζει με την παρηγοριά που προσφέρει μια μάνα στο παιδί της, μετά από ανάλογη εμπειρία κοινωνικού τραύματος. «Το κάνουμε αυτό μερικές φορές χωρίς να συνειδητοποιούμε πόσο καλό είναι» σημειώνει. 

Τι έδειξε η έρευνα στα ποντίκια

Μελέτη αυτού του μήνα κατέδειξε πως η άμεση διέγερση των νευρώνων θηλυκών ποντικιών -των ανάλογων νευρώνων με τις C-tactile fibers στους ανθρώπους- μπορεί να απελευθερώσει ντομαπίμη, σημαντικός νευροδιαβιβαστής του εγκεφάλου που συνδέεται με την επιβράβευση. Αυτοί οι νευρώνες Mrgprb4 είναι επίσης απαραίτητοι στα θηλυκά ποντίκια να είναι σεξουαλικά δεκτικά απέναντι στα αρσενικά. 

Με τη χρήση οπτογενετικής, μιας τεχνικής της νευροεπιστήμης που επιτρέπει στους επιστήμονες να χειραγωγούν τις δραστηριότητες σε συγκεκριμένους νευρώνες ρίχνοντας φως πάνω τους, οι ερευνητές ενεργοποίησαν τα αισθητηριακά κύτταρα Mrgprb4 στην πλάτη τους – μια σημαντική σωματική περιοχή για τα τρωκτικά. 

Οι ερευνητές είδαν πως το θηλυκό χαμήλωνε την πλάτη του ως αντίδραση στο φως, μια συμπεριφορά που υποδηλώνει σεξουαλική δεκτικότητα στα αρσενικά. 

Η διέγερση αυτών των αισθητηριακών νευρώνων και η σεξουαλική συμπεριφορά προκαλούσαν απελευθέρωση ντοπαμίνης στην περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την επιβράβευση, τόσο στα θηλυκά όσο και τα αρσενικά. 

Ωστόσο, όταν οι ερευνητές σταμάτησαν να διεγείρουν τους νευρώνες Mrgprb4, οι σεξουαλικές εμπειρίες δεν προκαλούσαν πλέον έκκριση ντοπαμίνης και τα θηλυκά ποντίκια άρχισαν να απορρίπτουν σεξουαλικά τα αρσενικά. 

Η έρευνα αυτή μακροπρόθεσμα ίσως αποδειχτεί χρήσιμη σε μελλοντικές θεραπείες όπου θα αξιοποιείται η ευαισθησία τού δέρματος για τη θεραπεία τραυμάτων ή της κατάθλιψης. 

«Ενεργοποιώντας απλώς αυτούς τους νευρώνες στο δέρμα, ουσιαστικά έχεις ελευθέρας στον εγκέφαλο. Είναι κάτι σαν χρυσωρυχείο» υπερθεματίζει η Λέα Ελάιας, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς που πραγματοποίησε την έρευνα. 

https://www.kathimerini.gr

ΑΝΤΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ

 

Πώς να προστατευτείτε από χειραγωγούς

Η χειραγώγηση είναι ένα από τα είδη επιρροής στους ανθρώπους προκειμένου να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους ή να τους αναγκάσουν να κάνουν ό,τι είναι απαραίτητο, βολικό ή ωφέλιμο για τους χειραγωγούς. Δεν είναι όλοι σε θέση να αντέξουν μια τέτοια επίδραση. Είναι σημαντικό για μια τέτοια «απροστάτευτη» κατηγορία ανθρώπων να γνωρίζουν πώς να αντιστέκονται και να μην πέφτουν θύματα χειραγωγών.

1. Μην φοβάστε να πείτε ένα σταθερό "όχι!" ως απάντηση σε τυχόν δυσμενείς προσφορές προς εσάς.
2. Μην εμπιστεύεστε υπερβολικά, θυμηθείτε να είστε προσεκτικοί και σε εγρήγορση (ειδικά όταν έχετε να κάνετε με άτομα που δεν είναι πολύ εξοικειωμένα).
3. Αποφύγετε να καυχιέστε – συχνά δείχνει τον χειριστή σε ένα πιθανό θύμα.
4. Προστατέψτε τον εαυτό σας από τον αντίκτυπό του με ένα εσωτερικό ειρωνικό χαμόγελο.
5. Σε κάθε περίπτωση, διατηρήστε τουλάχιστον την εξωτερική ηρεμία.
6. Καθυστέρηση με απαντήσεις σε ερωτήσεις του χειριστή.
7. Μην φοβάστε να γελοιοποιήσετε τις γελοίες προτάσεις και τα επιχειρήματά του.
8. Ακούστε τον χειριστή με μισό αυτί, χωρίς να προσηλώσετε την προσοχή σας στα λόγια του.
9. Προσποιηθείτε ότι ακούτε, ενώ σκέφτεστε κάτι σημαντικό ή ενδιαφέρον για τον εαυτό σας, θυμάστε κάτι χαρούμενο, ευχάριστο.
10. Μπέρδεψε τον – ρώτησε ξανά, διευκρινίζοντας συνεχώς κάτι που υποτίθεται ότι δεν σου είναι ξεκάθαρο.
11. Εάν ο χειριστής ξεκάθαρα σας «πιάνει», σταματήστε αμέσως την επικοινωνία, επικαλούμενος την ανάγκη να κάνετε μια σημαντική κλήση ή έλλειψη χρόνου.
12. Προσπαθήστε να είστε απρόβλεπτοι, ώστε ο χειριστής να μην μπορεί να σας «υπολογίσει».
13. Μην πέφτετε σε καμία πρόκληση.
14. Να είστε επικριτικοί για όλα όσα συμβαίνουν τη στιγμή της επικοινωνίας με τον χειριστή.
15. Να γκρεμιστεί η πορεία, ο ρυθμός της συνομιλίας με τον χειριστή.
16. Μην του δείχνεις τις αδυναμίες σου.
17. Μην χάνετε την πίστη σας στην ικανότητά σας να αντιστέκεστε σε οποιεσδήποτε πεποιθήσεις.
18. Μην προσπαθήσετε να αποδείξετε κάτι στον χειραγωγό, μην επιδιώξετε να τον «επανεκπαιδεύσετε».
19. Σε οποιαδήποτε επικοινωνία, να θυμάστε πάντα τα κύρια ενδιαφέροντά σας. Αυτό θα σας επιτρέψει να πάρετε τις δικές σας αποφάσεις και να μην αποδεχτείτε τους κανόνες κάποιου άλλου.
20. Και το πιο σημαντικό, να έχετε επίγνωση του εαυτού σας ως ένα ΠΡΟΣΩΠΟ ικανό να είναι πάνω από κάθε χειραγώγηση!

 https://factum-info.net

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥ

 

Όλοι καταλαβαίνουμε τι είναι να σε χειραγωγούν συναισθηματικά. Μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό και για αυτό το υιοθετούν κάποια αδίστακτα άτομα.

Πριν από μερικά χρόνια, το Facebook, μαζί με ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Cornell και της Καλιφόρνια, διεξήγαγε ένα πείραμα στο οποίο σκόπιμα έπαιξε με τα συναισθήματα 689.000 χρηστών μέσα από το τι έβλεπαν στη ροή των δημοσιεύσεων του Facebook, έτσι ώστε κάποιοι χρήστες έβλεπαν μόνο αρνητικές ιστορίες, ενώ άλλοι έβλεπαν μόνο θετικές ιστορίες.

Όταν αυτοί οι άνθρωποι μετά δημοσίευαν δικές τους αναρτήσεις, αυτές είχαν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από τη διάθεση που τους προκαλούσαν αυτά που είχαν δει.

Το Facebook δέχτηκε πολλά πυρά για το πείραμα, κυρίως επειδή κανένας από τους ‘συμμετέχοντες’ δεν έδωσε τη συγκατάθεσή του για να ενταχθεί στην μελέτη. Ίσως το πιο τρομακτικό από το ατόπημα του Facebook, ήταν ακριβώς πόσο εύκολο ήταν να χειραγωγηθούν τα συναισθήματα των ανθρώπων.

Εάν το Facebook μπορεί να χειριστεί τα συναισθήματά σας μόνο με μικροαλλαγές στην ροή των νέων που σας δίνει, φανταστείτε πόσο πιο εύκολο είναι για ένα πραγματικό, ζωντανό πρόσωπο που γνωρίζει τις αδυναμίες και τις ευαισθησίες σας. Ένας επιδέξιος στην χειραγώγηση άνθρωπος  μπορεί να καταστρέψει την αυτοπεποίθησή σας και ακόμη και να σας κάνει να αμφισβητήσετε την λογική σας.

Ακριβώς επειδή η συναισθηματική χειραγώγηση μπορεί να είναι τόσο καταστροφική, είναι  σημαντικό για σας να την αναγνωρίσετε στη δική σας ζωή. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο νομίζετε, επειδή ο χειραγωγός είναι συνήθως πολύ ικανός. Αρχίζει με μια ανεπαίσθητη λεπτή χειραγώγηση που αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου, τόσο αργά ώστε να μην συνειδητοποιείτε καν ότι συμβαίνει. Ευτυχώς, αυτοί οι άνθρωποι είναι αρκετά εύκολο να εντοπιστούν, αν ξέρετε τι να αναζητήσετε:

Υπονομεύουν την πίστη σας στην κατανόηση της πραγματικότητας

Οι άνθρωποι που είναι καλοί στην συναισθηματική χειραγώγηση  είναι απίστευτα καλοί ψεύτες. Επιμένουν για ένα περιστατικό ότι δεν συνέβη ενώ συνέβη και επιμένουν ότι έκαναν ή είπαν κάτι, ενώ δεν το έκαναν. Το πρόβλημα είναι ότι είναι τόσο καλοί σε αυτό που θα καταλήξετε να αμφισβητείτε την δική σας λογική. Η επιμονή ότι αυτό που προκάλεσε το πρόβλημα είναι αποκύημα της φαντασίας σας, είναι ένας εξαιρετικά ισχυρός τρόπος για να ξεφύγουν.

Οι ενέργειές τους δεν ταιριάζουν με τα λόγια τους

Οι άνθρωποι αυτοί θα σας πουν ό,τι θέλετε να ακούσετε, αλλά οι πράξεις τους είναι μια άλλη ιστορία. Θα ορκιστούν ότι θα σας υποστηρίξουν αλλά, όταν έρχεται η ώρα να το κάνουν, συμπεριφέρονται σαν τα αιτήματά σας να είναι εντελώς παράλογα. Σας λένε πόσο τυχεροί είναι που σας γνωρίζουν αλλά μετά ενεργούν σαν να είστε ένα βάρος. Αυτός είναι απλά ένας άλλος τρόπος υπονόμευσης της πίστη σας στην δική σας λογική. Θα σας κάνουν να αμφισβητήσετε την πραγματικότητα, όπως την αντιλαμβάνεστε και θα προσαρμόσουν την αντίληψή σας σε ότι είναι βολικό για αυτούς.

Είναι έμπειροι στο να αποποιούνται την ενοχή

Οι άνθρωποι που σας χειραγωγούν συναισθηματικά, είναι καλοί στο να χρησιμοποιούν την ενοχή σας προς όφελός τους. Αν τους πείτε για κάτι που σας ενοχλεί, σας κάνουν να αισθάνεστε ένοχοι που το είπατε. Αν δεν το κάνετε, θα σας κάνουν να αισθάνεστε ένοχοι επειδή δεν το είπατε και το κρατήσατε μέσα σας. Όταν έχετε να κάνετε με τέτοιου είδους ανθρώπους, ό,τι και να κάνετε είναι λάθος και δεν έχει σημασία τι προβλήματα αντιμετωπίζετε εσείς οι δυο. Είναι πάντα δικό σας το λάθος.

Υιοθετούν τον  ρόλο του θύματος

Για τους χειραγωγούς, τίποτα δεν είναι ποτέ δικό τους σφάλμα. Δεν έχει σημασία τι κάνουν, ή αδυνατούν να κάνουν. Είναι λάθος κάποιου άλλου. Κάποιος άλλος τους ώθησε να το κάνουν και συνήθως αυτός ο άλλος είστε εσείς. Εάν φωνάζετε ή είστε αναστατωμένοι, αυτό είναι επειδή εσείς έχετε παράλογες απαιτήσεις. Εάν αυτοί φωνάζουν, τότε φταίτε εσείς γιατί τους εκνευρίσατε. Οι χειραγωγοί των συναισθημάτων δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για τίποτα.

Είναι πάρα πολύ, πάρα πολύ σύντομα

Είτε πρόκειται για μια προσωπική σχέση ή μια επιχειρηματική σχέση, οι χειραγωγοί φαίνονται πάντα να παραλείπουν μερικά βήματα. Μοιράζονται πάρα πολλά πάρα πολύ γρήγορα και περιμένουν από εσάς να κάνετε το ίδιο. Προσποιούνται τους ευαίσθητους και ευάλωτους,αλλά είναι ένα τέχνασμα. Η προσποίηση έχει σαν στόχο να σας κάνει να νιώσετε ‘ιδιαίτεροι΄ που σας πλησίασαν και να σας κάνουν όχι μόνο να αισθάνεστε λύπη για αυτούς αλλά και ότι είστε υπεύθυνοι για τα συναισθήματά τους.

Είναι μια μαύρη τρύπα συναισθημάτων

Ότι και αν αισθάνονται, οι χειραγωγοί των συναισθημάτων είναι ιδιοφυΐες στο να απομυζούν τα συναισθήματα των άλλων. Αν είναι σε κακή διάθεση, ο καθένας γύρω τους το ξέρει. Αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο μέρος: Είναι τόσο επιδέξιοι, που όχι μόνο γνωρίζουν όλοι γύρω τους την κακή διάθεσή τους αλλά και την αισθάνονται. Αυτό δημιουργεί την τάση στους ανθρώπους να αισθάνονται υπεύθυνοι για τις διαθέσεις τους και να νοιώθουν ότι πρέπει να τους κάνουν να αισθανθούν καλά.

Ανυπομονούν να σας βοηθήσουν αλλά μετά ενεργούν σαν μάρτυρες

Η αρχική προθυμία να βοηθήσουν γρήγορα μετατρέπεται σε στεναγμούς, βογγητά και λένε πως αυτό που συμφώνησαν να κάνουν είναι ένα τεράστιο βάρος. Εάν τους πείτε ότι δείχνουν απροθυμία, θα το γυρίσουν σε σας, διαβεβαιώνοντάς σας ότι, φυσικά, θέλουν να βοηθήσουν και ότι εσείς είστε απλώς παρανοϊκοί. Ο στόχος είναι να σας κάνουν να αισθανθείτε ένοχοι ακόμη και τρελοί.

Πάντα το δικό τους πρόβλημα είναι σοβαρότερο

Δεν έχει σημασία τι προβλήματα μπορεί να έχετε εσείς, οι χειραγωγοί έχουν μεγαλύτερα. Υποβιβάζουν την σοβαρότητα των προβλημάτων σας υπενθυμίζοντάς σας ότι τα προβλήματά τους είναι πιο σοβαρά. Το μήνυμα; Δεν έχετε κανένα λόγο να διαμαρτύρεστε, έτσι κλείστε το στόμα σας.

Ξέρουν όλα τα κουμπιά σας και δεν διστάζουν να τα πατήσουν

Οι χειραγωγοί των συναισθημάτων γνωρίζουν τα αδύνατα σημεία σας και είναι γρήγοροι στο να χρησιμοποιήσουν αυτή τη γνώση εναντίον σας. Εάν είστε ανασφαλείς με το βάρος σας, θα σχολιάσουν το τι τρώτε ή τα ρούχα που φοράτε. Εάν έχετε άγχος για κάποια παρουσίαση που έχετε να κάνετε, θα τονίσουν πόσο εκφοβιστικοί και επικριτικοί είναι οι συμμετέχοντες. Χρησιμοποιούν την γνώση των συναισθημάτων σας για να σας χειραγωγήσουν,όχι για να σας κάνουν να αισθανθείτε καλύτερα.

Ξεπερνώντας την χειραγώγηση

Οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να σας κάνουν να τρελαθείτε με την παράλογη συμπεριφορά τους. Μην κάνετε τo λάθος. Η  συμπεριφορά τους είναι  πραγματικά ενάντια σε κάθε λογική οπότε γιατί να επιτρέπετε στον εαυτό σας να ανταποκριθεί σε αυτούς συναισθηματικά;

Όσο πιο παράλογοι είναι κάποιοι, τόσο πιο εύκολο είναι να απομακρύνετε τον εαυτό σας από τις παγίδες τους. Παραιτηθείτε από την προσπάθεια να τους νικήσετε στο δικό τους παιχνίδι. Κρατείστε απόσταση από αυτούς συναισθηματικά και αντιμετωπίστε τους σαν κάποια επιστημονική εργασία. Δεν χρειάζεται να ανταποκριθείτε στο συναισθηματικό χάος τους, αρκεστείτε μόνο στα γεγονότα.

Για να κρατήσετε συναισθηματική απόσταση απαιτείται ευαισθητοποίηση. Δεν μπορείτε να σταματήσετε κάποιον να πιέζει τα κουμπιά σας, αν δεν το καταλαβαίνετε όταν αυτό συμβαίνει. Μερικές φορές θα βρεθείτε στην θέση να πρέπει να ανασυνταχθείτε και να επιλέξετε τον καλύτερο δρόμο προς τα εμπρός. Αυτό είναι καλό και δεν θα πρέπει να φοβάστε να δώσετε στον εαυτό σας λίγο χρόνο για να το πράξετε.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται ότι επειδή εργάζονται ή ζουν με κάποιον, δεν έχουν κανέναν τρόπο να ελέγξουν το χάος. Αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Μόλις καταλάβετε το τι σας κάνει κάποιος που σας χειραγωγεί συναισθηματικά, θα αρχίσετε να βρίσκετε την συμπεριφορά του πιο προβλέψιμη και πιο κατανοητή. Αυτό θα σας εξοπλίσει για να σκεφτείτε λογικά για το πότε και πού θα τον ανεχτείτε και που και πότε όχι.  Μπορείτε να φτιάξετε  τα όρια, αλλά θα πρέπει να το κάνετε συνειδητά και ενεργά.

Αν αφήσετε τα πράγματα να συμβαίνουν φυσικά, θα είστε αναγκασμένοι να βρίσκεστε συνεχώς σε άσχημες συζητήσεις. Αν ορίσετε τα όρια και αποφασίσετε πότε και πού θα εμπλακείτε με ένα  δύσκολο άτομο, μπορείτε να ελέγξετε ένα μεγάλο μέρος του χάους. Το μόνο κόλπο είναι να επιμείνετε στα πυροβόλα όπλα σας και να κρατήσετε τα όρια στη θέση τους όταν το άτομο προσπαθεί να τα διασχίσει,πράγμα που θα το κάνει.

Συνοψίζοντας

Οι χειραγωγοί των συναισθημάτων μπορούν να υπονομεύσουν την αίσθηση του ποιος είσαι και να σε κάνουν ακόμη και να αμφιβάλλεις για τη δική σου λογική. Θυμήσου: Κανείς δεν μπορεί να σε χειραγωγήσει χωρίς την δική σου συγκατάθεση και συνεργασία.

[entrepreneur]

 

 https://www.tilestwra.com